 |
Lezing Groene Rekenkamer op 23-06-2021 |  |
 |
De te vroeg overleden fysicus Carl Sagan sprak een kwart eeuw geleden de volgende waarschuwing uit:
“wij hebben een samenleving gebouwd op wetenschap en techniek, terwijl politici daar niets van begrijpen.
Wie kan in een democratie wetenschap en techniek controleren als niemand daar verstand van heeft?
Dit gevaarlijke mengsel van macht en onwetendheid zal vroeg of laat in ons gezicht exploderen.”
De SOLA-road te Krommenie is een 90 meter lang fietspad van zonnepanelen.
Bij de opening ervan juichten politici samen met de top van TNO:
deze technologie ging de wereld veroveren.
De aanlegkosten bedroegen 3,5 miljoen euro en het pad leverde stroom aan drie huishoudens.
Bij een levensduur van 30 jaar komt dat neer op ruim 3000 euro afschrijving per huishouden per maand.
In een nieuwsbrief vermeldden onze nationale energie experts, het ECN,
dat opslag van elektrische energie onnodig is bij aanleg van een Europees supergrid.
Het waait immers altijd wel ergens.
Maar bij 40% kans op wind is bij koppeling van drie weers-onafhankelijke regio’s de kans op
totale windstilte nog steeds 20%.
Bij een zonneweide vermeldt men het aantal bediende huishoudens.
Dat levert indrukwekkende getallen.
Er wordt dan gerekend met aanbod gestuurde energie, dus wat er toevallig is.
Bedenkend dat ons energiesysteem vraag gestuurd is en de zon niet op afroep schijnt is opslag nodig.
Alleen uit buffers kan je betrouwbare energie leveren.
Daarbij treden flinke conversieverliezen op.
Verwarming van huizen dient ook meegeteld evenals het feit dat huishoudens niet kunnen bestaan
zonder transport, industrie en dienstverlening.
Dit alles wel in rekening brengend vermindert het aantal bediende huishoudens met een factor 120.
Vraag gestuurd leveren zes zonnepanelen samen evenveel vermogen als een waxinelichtje.
Het ECN voorspelt voor zonne-energie een grote toekomst.
Elders roepen milieu organisaties: “de wind stuurt geen rekening”.
Dat klopt, maar een tocht per zeilschip was nog nooit gratis.
De politicus Omtzigt bekritiseert collega’s die meer vertrouwen stellen in modellen dan in feiten.
Minister Kamp hechtte lang geleden al meer waarde aan klimaatmodellen
dan aan metingen van weerballonnen en satellieten.
De Verenigde Naties laten zich bestraffend toespreken door een tienermeisje.
Welke boodschap laat de VN hier van uitgaan?
Wetenschap doet er niet toe? Of:
wie ons tegenwerkt vernielt de toekomst van dit arme kind en is dus crimineel?
Greta Thunberg kan naadloos aanschuiven bij de neefjes Kwik, Kwek en Kwak van Donald Duck.
In deze strips zijn het de volwassenen die van de wereld een puinhoop maken.
De kinderen ruimen die op.
Maar mogelijk dient Greta als icoon waarachter de ware ideologie zich verschuilt.
Op heiligen en kinderen laat je geen maatschappijkritiek los.
Voorbeelden te over van Sagan’s profetische woorden.
Wetenschap is een wat misleidend begrip.
Van sommige dingen weten we veel af zoals chemie, elektrotechniek of mechanica.
Maar op andere terreinen zoals voedingsleer, biochemie of het klimaat op aarde
is hooguit sprake van voortschrijdend inzicht.
Er is niets mis met hypotheses en aannames zolang die maar eerlijk worden vermeld.
Onvolwassen wetenschap presenteren als vaststaand is echter fraude.
Daarop miljarden kostend beleid baseren is ernstige verspilling van geld en grondstoffen.
Hannah Arendt ontwaart in de kern van een totalitaire ideologie geen waarheid maar leugens.
En hoe openlijker zo’n ideologie zich manifesteert hoe geheimer haar eigenlijke doelstellingen zijn.
Totalitair wil volgens Arendt zeggen: een ideologie die zich nietsontziend aan de wereld oplegt.
Totalitaire systemen kenmerken zich door verborgen ongrijpbare macht achter facades
van tandeloze parlementen en schijnbaar eerzame instituten.
Zien wij met het klimaatalarmisme een totalitaire ideologie opkomen?
“Een goede wiskundige is van nature lui” is een voorbeeld van een niet omkeerbare stelling.
Niet elke leugen, verborgen agenda of vage macht hoeft onderdeel te zijn van een totalitair systeem.
Oost-Europeanen hebben een wat gevoeliger antenne voor totalitaire tendensen dan westerlingen.
Men leze Vaclav Klaus’ “Blauwe planeet in groene kluisters”.
Van mijn jonge jaren herinner ik mij groot vertrouwen in de toekomst en een rotsvast geloof in vooruitgang.
Vandaag de dag getuigt het van eruditie te verklaren dat het leven zinloos is
en de planeet bezwijkt onder de plundering door menselijke hebzucht en overbevolking.
De spreker vervolgt dan met een gloedvol verhaal over zijn getalenteerde kleinkinderen.
Dan moet hij snel verder: een etentje met vrienden, eerst nog even de nieuwe racefiets ophalen.
De wereldbevolking is trouwens schouder aan schouder op te stellen in de provincie Brabant.
Wat is er met ons gebeurd?
In de middeleeuwen stelden onze voorouders zich God voor als heer met baard zittend op een wolk.
Het geloof bood een moreel kompas, het bepaalde de relatie mens-natuur, verschafte zingeving
en voorkwam daarmee existentiële angst en twijfel.
Ook legitimeerde de kerk de enorme maatschappelijke ongelijkheid.
Rond 1600 was dit beeld niet meer houdbaar en omdat onkerkelijkheid nog een stap te ver was
situeerde Descartes God en hiernamaals in de natuur, die natuur beschouwend als volmaakte schepping Gods.
Het hiernamaals, hemel en hel, daalden op aarde neder.
Milieu organisaties hebben in de vorige eeuw veel respect verworven met hun strijd tegen
vervuiling en bovengrondse atoomproeven.
De ontkerkelijking gecombineerd met de heilig verklaarde natuur legde het morele kompas
in de schoot van milieu activisten die daarmee de facto promoveerden tot de nieuwe kerkvaders.
Gekscherend genoemd: “de Groene Kerk”.
God de Vader werd zodoende “Moeder Aarde”.
Helaas tonen de milieu organisaties zich slechte zielenherders.
In plaats van hoop, liefde en verlossing prediken zij schuld angst en ondergang.
Een kapelletje met verse bloemen langs de weg volstaat niet meer.
De Groene Kerk eist miljarden kostende offers op weg naar een statische leefwijze en een verwoest landschap.
Hun Moeder Aarde model is vals.
De aarde is geen moeder maar ons nest en leverancier van bouwmaterialen.
Niemand zal de tegeltjes van zijn badkamer of het aluminium van zijn keukentrapje moeder noemen.
Alle leven exploiteert de aarde, daarin is geen keuze.
Maar de spade in je moeder steken is een ernstig misdrijf.
Geloof in Moeder Aarde roept angst en schuld op.
Elke droogte, overstroming, storm of pandemie is nu onze schuld, de wraak van moeder aarde.
Er is één punt waarop de aarde wel aanspraak kan maken op het moederschap: fossiele brandstoffen.
Die leveren de mens energie in een fase van ontwikkeling, net als moedermelk.
Urgenda ziet de mens als grootste plaag op aarde.
In Pakhuis de Zwijger tonen metershoge projecties op de wanden van de zaal uitgedroogde meren,
dierenkarkassen en bladerloze boomstronken.
Dat hebben wij met onze hebzucht aangericht.
Burgeroorlogen en bosbranden zijn het gevolg van klimaatverandering door industriële productie,
dat weten de activisten zeker.
Een jonge vrouw vraagt met tranen verstikte stem hoe zij haar kinderen moet uitleggen
in welke vreselijke wereld zij zijn geboren.
Wetenschap en religie zijn complementair.
Bij wetenschappelijke ontdekkingen schuift alleen de grens ertussen wat op.
Wetenschap kan echter geloof nooit vervangen om de simpele reden dat elke wetenschappelijke ontdekking
meteen een veelvoud aan nieuwe vragen opwerpt.
Wetenschap heft twijfel nooit op.
Integendeel, kennis van de chemie heeft ons met een klimaat- en stikstofcrisis opgezadeld.
De kerk is en blijft gespecialiseerd in antwoorden op vragen over het onbekende.
Na een wetenschappelijk symposium zeggen de bezoekers: “we are still confused, but at a higher level”.
Zalig zijn alleen de armen van geest.
Communicatie met de schepper was altijd problematisch.
Dat is er met voortschrijdende wetenschap niet beter op geworden.
Vulkaan uitbarstingen en aardbevingen zijn nu geologie, ziekten en plagen biologie, donder en bliksem is fysica.
Het onbegrepen klimaat op aarde is echter nog prima bruikbaar als de spreekbuis van hogere machten.
Een belangrijk aspect van het geloof is postmortale afrekening.
Wie zich op aarde misdroeg kreeg in de hemel op zijn donder.
Van die afstraffingen en hellevuren hadden de levenden op aarde gelukkig geen last.
Maar met het hiernamaals op aarde verandert dat radicaal.
De afrekening van onze zonden treft nu direct ons nageslacht.
Een ontspoord klimaat ontsteekt het hellevuur in onze achtertuin
of zorgt anders wel voor een zondvloed door stijgende zeespiegel.
Opeens worden wij verantwoordelijk voor een toekomst die vroeger veilig in Gods hand lag.
Ook die gedachte genereert angst en onzekerheid.
Gelukkig bieden psychologen hier hulp met de zogenaamde klimaatgesprekken.
De kweek van sla plantjes op het balkon schijnt een goede therapie te zijn.
Wie iets meer heeft te besteden kan bij de installateurs van zonnepanelen en warmtepompen terecht
om zijn ziel en het klimaat te redden.
Niemand kent de toekomst.
In 1960 kon een oogheelkundige het laseren niet voorspellen.
Aanvankelijk was niemand in het internet geïnteresseerd.
De RABObank weigerde krediet aan de ontwikkelaars van Marktplaats.
De Engelse schrijfster J.K.Rowling leurde met tovenaar Harry Potter vergeefs langs tien uitgeverijen
maar werd er later toch miljonair mee. Geef dus nooit op.
Waar het om gaat in het leven is vrijheid, dat is in de eerste plaats bewegings- of handelings vrijheid.
Niet voor niets is de auto het westerse vrijheidssymbool en zetten wij boeven achter tralies.
Voor beweging is energie nodig, zonder energie is het ijskoud en staat alles stil.
Energie is vrijheid.
Land was ooit de enige energiebron, daarop groeiden bomen en planten.
In de middeleeuwen, met minder dan 1 miljoen inwoners, was ons land al ontbost.
Turf hield de huizen warm.
Na 1500 innoveerde hout- en wind technologie,maar het hout voor de molens en schepen moest uit Noorwegen
en de Baltische staten komen.
Een windmolen had een vermogen van ongeveer 50KW.
2/3 deel daarvan ging als wrijving verloren zodat netto 15PK over bleef.
Vijftien paarden hebben voor hun voer 22 hectare land nodig, dat nu werd uitgespaard.
Opgemerkt kan nog worden dat onze voorouders hun molens gebruikten voor niet tijdkritische toepassingen.
Thans gebruikt Nederland de power van 500 miljoen paarden.
Die zouden voor hun voer ruim 200 keer onze landoppervlakte nodig hebben.
Daarbij heeft ons land nu meer natuur dan ooit.
De energie van één persoon is onvoldoende voor een comfortabel leven.
Energieschaarste geeft daarom maatschappelijke ongelijkheid:
enkelen leven in welstand ten koste van vele anderen.
Feodale stelsels zijn het gevolg van energiegebrek.
Vroeger werkte 70% van de bevolking op het land.
Vaak was toestemming van de landheer vereist om dat land te mogen verlaten.
Vanaf 1700 verbeterden de mijnbouwtechnieken.
Steenkool leverde energie voor iedereen en ontkoppelde landbezit en macht.
Het verdienmodel van de adel, verbouw van paardenvoer, stortte ineen.
De lakeien, bediendes en landarbeiders konden hun kinderen naar school sturen.
Wederom in Pakhuis de Zwijger hoor ik een filosofe na een lang betoog verklaren:
“een toename van maatschappelijke ongelijkheid mag geen beletsel vormen voor klimaatbeleid”.
De angst voor een ontspoord klimaat zit er goed in.
Van sektes is bekend dat zij soms een berg beklimmen in afwachting van het einde der tijden.
Om na enkele dagen weer af te dalen omdat men zich in de datum had vergist.
Klimaatcatastrofes vinden altijd over 10 jaar plaats. Niets dus om ons druk over te maken.
Extinction Rebellion is bereid zich voor de tram te werpen om hun eis
– binnen 5 jaar uitbannen van fossiele brandstoffen- kracht bij te zetten.
Onlangs hebben ze in mijn gemeente de klimaat-noodtoestand uitgeroepen.
Hoe kan je iemand ten tijde van dit klimaatoptimum zo ver krijgen?
De middeleeuwse kerk scheidde nog hemel en aarde, nu lopen fantasie en werkelijkheid,
feiten en meningen, volkomen door elkaar heen.
Nieuwslezers noemen zelfs CO2, de bouwsteen van het leven op aarde, in één zin met vervuiling.
Kan een modern industrieel land draaien op de energie van wind en zon?
Dat is nog nergens aangetoond.
De voorgenomen energietransitie heeft een hoog “komt tijd komt raad” gehalte.
Essentiële technologie bestaat nog niet.
Het ontbreken van een kosten-baten analyse duidt op ideologische verblinding.
Dat maakt van klimaatwetten encyclieken. De COP’s waren in feite concilies.
Kerkelijke stellingen worden waarheid door consensus, wat het noodzakelijk maakt ketters het zwijgen op te leggen.
Een beroep op consensus is onwetenschappelijk.
Waar doet Extinction Rebellion het voor?
Steenkool, olie en gas bouwden onze welvaartsstaat, maakten ons vrij en weerbaar, onafhankelijk van weer en wind.
Ook kon een breed toegankelijk onderwijssysteem worden opgericht waarin iedereen zijn talenten kan ontwikkelen.
Wil Extinction Rebellion dat wij weer bediende worden of landarbeider?
Kanalen graven met de hand? Ons verhuren als wasmeid bij de rijken?
Oma kon nog naar het conservatorium.
Eén tractor vervangt 2000 landarbeiders, voor elke tractor die niet rijdt op wind, zonneschijn of biodiesel
moet een grote. scholengemeenschap de deuren sluiten om de handen op het veld te leveren.
Een liter benzine kost €1,50.
Een motor wekt daarmee evenveel energie op als een mens die twee dagen hard werkt.
Voor slechts 75 cent per dag kan ik iets leukers doen dan mezelf afbeulen.
De Shell verkoopt vrijheid.
Er is dringend een nieuw schoolvak nodig: “zegeningen tellen”.
Ik kom aan het einde van mijn verhaal.
Onze voorouders leefden nog nooit duurzaam .
Altijd werd meer bos gekapt, turf gestoken, kolen gedolven, olie en gas gepompt dan de natuur aanvulde.
Wat ons steeds redde en grote vooruitgang bracht was innovatie.
Innovatie die ook weer nieuwe grondstoffen schept.
Voor het eerst in de geschiedenis kennen wij een brede klasse van welgestelden.
Die beseffen de eindigheid van grondstoffen, want de vrees voor armoede en gebrek
zit nog diep in ons dna gebakken.
Hoe gaat zo’n bovenklasse zich gedragen?
Kijk daarvoor naar de oude adel.
Die dankten hun welstand aan landbezit -monopolie op energie- ,
uitbuiting van de bevolking met heffing van belastingen en de verkoop van patenten.
Dienen windmolens en zonnepanelen met hun wisselvallige opbrengst in feite om de energievoorziening af te knijpen
en daarmee een onderklasse te creëren?
Andermans consumptie komt over als bedreiging.
Elites hekelen de consumptiemaatschappij en vrije markt.
Zij willen controle over grondstoffen en energie voor eigen bate.
Activisten bepleiten om de natuur, niet de mens, als moreel leidend te nemen.
Maar alleen de mens kan morele oordelen vellen.
Met een beroep op de amorele natuur kunnen immorele wetten worden uitgevaardigd.
De natuur is immers nooit aansprakelijk te stellen.
Gaat de Groene Kerk in naam van klimaat en natuur een nieuwe adel legitimeren?
Is klimaatbeleid in feite klassenstrijd?
Met die vraag besluit ik mijn verhaal.
